LECH NA ŻYLECIE, CZYLI AWANTURA NA 102

    W Poznaniu remis. Nikt nie jest zadowolony, Legia bo jest mistrzem i takich florków wieźć musi leguralnie, a z kolei te z Lecha smutne bo nie wygrali z Warsiawą od dawna.

Do Kierusa zeszli albo zjechali prawie wszystkie. Prawie, bo Januszek dalej w ciepłych krajach, a Żelaźniak w delegacje pojechał. Wpadł za to Władek Czarniecki.  Skrzydeł dostał i duma go rozpiera, bo Polonia wygrała na wyjeździe 2 do 0 z zespołem co sie Narew Ostrołęka nazywa. Sukces jak cholera ale komentować tego nie będe. Bo i po co? Poza tem Pan Kierownik wspominał swój pierwszy kontakt z pyrlandzkim narodem...

-       To było w jakimś 1972, albo 1973 roku. To była Legia! Kaka, Piłat, Ćmiku, Faja... My żyliśmy jeszcze Feyenoordem i półfinałem w Europie, a te z Poznania tem, że po 12 latach wrócili do pierwszej ligi. Z tech emocji i niechęci do nasz zjechało ich do Stolycy  pare tysięcy. Bladem świtem sie pojawili i...  na naszej trybunie zasiedli!

-       Na Żylecie? - Zapytał Czarniecki

-       Nie na Kamiennej – odciał sie Kiero – a gdzie jak nie na Żylecie, chociaż głowy nie dam, czy to już była Żyleta. Nawet nie pamiętam czy już Polsilver tam figurował. Nieważne. Zanim sie porządkowe i mylycja pokapowali to myśmy jako obywatele sprawe w swoje ręce wzięli....

-       I co?

-       Grzecznie żeśmy im akcje repatriacyjną uskutecznili – powiedział z szelmowskim uśmieszkiem Pan Kierownik – może nie dość grzecznie, ale za to bardzo skutecznie. Oni byli jeszcze mniej kurtularne, to znaczy nie kibice, tylko piłkarze. Takiej łobuzerii to nie pamiętam – zamyślił się Kiero – tak załatwili Władeczka Stachurskiego, że kariere zakończył. Bez kitu, załatwili go na amen. 

-       Bałem sie, że tak z Kosą będzie. – Dorzuciłem swoje trzy grosze.

-       Janek Urban był przytomny i chłopaczyne na ławkie schował, bo my mamy same ważne mecze, a te łachudry tylko z Legią. – Podsumował sprawę Felek Majer - Detalycznie to klub nie z Poznania jest, tylko z jakiegoś Dębca i przez lata był ubogim krewnym Warty... Kompleks mają i tyle.

-       O! To tak jak Legia! – Wyskoczył Czarniecki

-       Panie, ten ubogi krewny przed wojną stawał na ligowym podium, a w 1930 miał więcej publiki niż Polonia! – Fiu, fiu nie wiedziałem, że Felek tak statystycznie obryty, ale w końcu to księgowy

-        Bo stadion miała Legia lepszy. – Nie ustępował Czarniecki

-        Taaa, to pisz Pan skargę do marszałka Piłsudskiego. To on was skrzywdził i dlatego teraz w piątej lidze jesteście!

-       W czwartej!

-       No tak! – Zaśmiał się chytrze księgowy z Siennej i wyciągnął do góry dłoń, na której zaczął odginać palce - Licz Pan; Esktraklasa, pierwsza liga, druga, trzecia, czwarta. No i co? Na palcach rachowałem żebyś Pan nadążył. Piąta! Czwarta liga to piąta z kolei i siedź Pan cicho. Trzeba było mieć nie generała Sosnkowskiego tylko marszałków Piłsudskiego i Rydza za kibiców. Nie moja wina.

-       I komuna was wspierała. – Wydusił Czarniecki z facjatą czerwoną jak ta lala

-       I Lech Kaczyński wspierał bo obiecał, i Marcinkiewicz bo podpisał i Hanka bo zbudowała. Spisek, co?

-       A jak Pan nazwiesz tego Króla? Nie inaczej jak sabotażystą!

-       Nie! Polonistą, bo chciał, ale mu tradycyjnie nie wyszło. Jaki klub taka tradycja!

-       Za to Rokossowski i Jaruzel byli skuteczni!

-       Weź Pan przestań. Jakbym miał zajady to by mnie popękali ze śmiechu. – Śmiał sie Felek, ale jak Boga kocham w oczach miał miał już swastyki i rękawy zaczął podciągać -  Za Jaruzela Legia nie miała złamanego tytułu. Inni wałki wtedy kręcili, mieli hajs na grajków i sędziów.  

-       Bo całą uwagie na niszczeniu Polonii Jaruzel z fumflami skoncentrował – wykrzyczał z obłędem w oczach Czarniecki

-       Zaraz Pan powiesz, że stan wojenny to na Łazienkoskiej został zawiązany, i że nie o Solidarność tylko o ten nieszczęsny klubik sie rozchodziło?

-       Klubik?

   Zrobiło sie gorąco. Gorąco i duszno. Januszek kiedyś z wojaży zagranicznych przywiózł film z walk kogutów. Tak to mniej więcej wyglądało.  Ich facjaty to już tylko szerokość żyletki rozdzielała. Będzie mordobicie jak nic!  

     -     O co wy sie kłócicie? O poznańskich Słowikach szła kurtularna dyskusja. Pax Vobiscum! – Kiero był kiedyś ministrantem – a teraz oprócz kawki dodatek. Zobaczcie co mi żonka kochana pod meczyk kupiła. Frytkownicę!  Tu miejsce kartofla, którego za chwileczkie na oleju podsmażymy!

     -     A nasz Kartofel, ten Przemo Jeżycki. – Zapytałem

     -     Myśli co powiedzieć, albo pęka, a może jedno i drugie. – Zaśmiał sie Pan Kierownik  

to było w jakimś 1972, albo 1973 roku - najazd kibiców Lecha miał miejsce w sezonie 1972/73, a dokładnie 11 marca 1973. Mecz był wyjątkowo brutalny i faktycznie zakończył się zakończeniem kariery przez Władysława Stachurskiego

Dębiec - kolejarska osada pod Poznaniem w której w roku 1922 założono klub sportowy. W 1925 Dębiec włączono do Poznania, a dopiero w 1957 roku po raz pierwszy pojawiła się nazwa Lech. W 1948 roku debiut w pierwszej lidze. Klub KS ZKK nie uzyskał co prawda awansu, ale odwołał się i przy zielonym stoliku dostał prawo do występów w najwyższej klasie rozgrywkowej. W tym czasie Warta Poznań była już dwukrotnym mistrzem Polski.

Kaka, Piłat, Ćmiku, Faja - Deyna, Gadocha, Ćmikiewicz, Stachurski

Polsilver - nazwa trybuny - Żyleta, wzięła się od reklamy żyletek firmy Polsilver